Αυτή ήταν η δεύτερη συνάντησή μας με την κ. Σοφία Μαντουβάλου. Η πρώτη μάς βρήκε απομονωμένους τον καθένα από μας στα σπίτια μας. Η δεύτερη στις 30/5/2022 ήταν ελαφρώς πιο βελτιωμένη από άποψη συνθηκών. Αυτή τη φορά σύσσωμο το σχολείο συγκεντρώθηκε στο χώρο εκδηλώσεων και η συγγραφέας μας, παρακολούθησε από το σπίτι της αυτά που είχαμε ετοιμάσει: Πήραμε μερικά από τα ομορφότερα βιβλία της και δουλέψαμε πάνω σε αυτά. Το αποτέλεσμα αυτής της από κοινού εργασίας μας με τα παιδιά ήταν εξόχως πλούσιο και πολύπλευρο. Πέρα από τα μικρά θεατρικά, τις κατασκευές, τις ζωγραφιές, τις αφίσες, τα ποστεράκια και τα τραγούδια, τις αφηγήσεις, τις αναγνώσεις και τις γραπτές ιστορίες το μεγάλο μας κέρδος ακούει στο όνομα: φιλαναγνωσία. Γιατί πίσω από ένα ωραίο γραπτό έργο τέχνης κρύβεται κι ένα μυστικό μήνυμα: Διαβάζουμε για να μην σταματήσει το ταξίδι μας στη φαντασία. Κι όσο συνεχίζεται το ταξίδι μας στη φαντασία, εκείνη στο μυαλό μας βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση, ξυπνάει από το λήθαργο της έτοιμης μασημένης τροφής, όπως είναι π.χ. η τηλεόραση. Κι αρχίζει τις «σκανδαλιές». Γεννάει συνεχώς «παιδιά» που ονομάζονται ιδέες. Ιδέες που μεγαλώνουν και γίνονται λέξεις στο χαρτί. Αυτές αποκτούν δική τους ζωή. Και σιγά-σιγά μας βοηθάνε να ζήσουμε κι εμείς άλλες φανταστικές ζωές και να κάνουμε τη σκέψη μας και τη ζωή μας λίγο καλύτερη και πιο πολύχρωμη. Και τον κόσμο μας πιο χαρούμενο και παιχνιδιάρικο.
Στη σημερινή γιορτή της φαντασίας λοιπόν, η συγγραφέας άφησε το μολύβι της να ξεκουραστεί και απόλαυσε τα παιδιά να της διηγούνται τις δικές τους περιπέτειες μέσα από τις εμπνεύσεις των βιβλίων της. Η εκπαιδευτικός της ένταξης κ. Διονυσία Καραμπουρνιώτη αφηγήθηκε το παραμύθι «Σοφούλι, το πρόβατο με τα κόκκινα αυτιά» με συνοδεία το μπαγλαμαδάκι της κι έκλεψε το ενδιαφέρον των παιδιών με την παραστατικότητα των κινήσεων και το χρώμα της φωνής της. Οι ζωγραφιές των παιδιών από την Α΄ τάξη γέμισαν την οθόνη με περίτεχνα πουλόβερ- τελευταία πλέξη της ζωγραφικής μόδας –εμπνευσμένα απευθείας από το βιβλίο «Σοφούλι ένα πρόβατο με χαρακτήρα που έπλεκε πουλόβερ».
Η Β΄ τάξη παρουσίασε διάφορες σκηνές με μικρά έξυπνα δραματουργικά τρυκ από το βιβλίο «Η οδοντογλυφίδα που έγινε ογδοντογλυφίδα». Η Τετάρτη τάξη απέδωσε διασκευάζοντας το βιβλίο «Το αρχοντόπουλο που έγινε πύργος» με κέφι και ζωντάνια. Η Ε΄ έδωσε στο βιβλίο «Το αγόρι που διάβαζε στις κότες παραμύθια», ένα διαφορετικό τέλος, γράφοντας οι ίδιοι οι μαθητές δικές τους ιστορίες υποδυόμενα τις κότες και τα κοκόρια με ευρηματικότητα. Η Γ΄ έδωσε το άλλο από τα δύο τέλη από το ίδιο βιβλίο, σε χιουμοριστικό σκετς γραμμένο σε ομοιοκαταληξίες, κλείνοντας την ιστορία με ένα λαϊκό τραγούδι διασκευασμένο και ξεσηκώνοντας τα παιδιά με την σπιρτάδα της. Αληθινοί ηθοποιοί! Όλα τα παιδιά πάντως, έπαιξαν με τον γνωστό αθώο, τίμιο και γοητευτικό τους τρόπο. Η Στ΄ τέλος, έκλεισε τη γιορτή μας με εκπροσώπους της εκφράζοντας στη συγγραφέα απευθείας τις απόψεις της από το βιβλίο « Ο δάσκαλος με τα όνειρα στα μάτια» και συνομιλώντας για λίγο μαζί της. Η συγκίνηση από τη νέα αυτή μας συνάντηση ήταν διάχυτη. Και η κ. Μαντουβάλου έδειξε πολύ ευχαριστημένη κι ενθουσιασμένη, δίνοντας στα παιδιά την υπόσχεση ότι την επόμενη φορά θα τα πούμε όλοι μαζί από κοντά στο σχολείο.
Το ελπίζουμε, κ. Μαντουβάλου, να έχουμε αυτήν την ευτυχία την τρίτη φορά που θα τα πούμε. Και τότε δεν θα μας δυσκολεύουν τη γιορτή ούτε η απόσταση, ούτε τα τεχνικά προβλήματα του ήχου που αντιμετωπίσαμε. Αλλά «κάθε εμπόδιο για καλό» δεν λέμε; Την επόμενη φορά λοιπόν δια ζώσης. Με οθόνες σβηστές και την σπίθα της χαράς και της ανυπομονησίας αναμμένη.