Συντάκτης: Δημήτριος Τούλιος

Οικοκώδικας: Μικρές Πράξεις – Μεγάλες Αλλαγές για το Περιβάλλον

🟢 5 Ιουνίου – Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στον πλανήτη μας και στη φροντίδα του. Με αφορμή αυτή τη σημαντική ημέρα, το σχολείο μας παρουσίασε μια δημιουργική και ουσιαστική δράση: τον οικοκώδικα, έναν οδηγό με απλές και καθημερινές προτάσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.

Η Περιβαλλοντική Ομάδα, που αποτελείται από μαθητές της Α΄, Β΄,Γ΄, Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης, ανέλαβε τη δημιουργία του οικοκώδικα. Τα παιδιά συνεργάστηκαν, αντάλλαξαν ιδέες και εμπνεύστηκαν έξυπνα συνθήματα, ώστε να θυμόμαστε και να εφαρμόζουμε οικολογικές συμπεριφορές στο σχολείο αλλά και στο σπίτι.

📄 Σωστή Διαχείριση Χαρτιού Α4

Σύνθημα: «Δυο όψεις έχει το χαρτί, γύρισα μια και το ‘δα!»
Αξιοποιούμε και τις δύο πλευρές του χαρτιού και περιορίζουμε τη χρήση του. Με μια τόσο απλή πράξη προστατεύουμε τα δέντρα και το περιβάλλον.

💧 Ορθή Χρήση Νερού

Σύνθημα: «Το ‘μαθα νερό κι απ’ έξω, σαν τα χέρια μου θα βρέξω, το νερό να μην ξοδέψω.»
Μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε το νερό με μέτρο. Το κλείνουμε όταν δε χρειάζεται και θυμόμαστε πόσο πολύτιμο είναι.

💡 Εξοικονόμηση Ενέργειας

Σύνθημα: «Σου το λέει ο διακόπτης. Τακτικά μη με διακόπτεις. Τι το θες το ηλεκτρικό με τον ήλιο τον ζεστό;»
Σβήνουμε τα φώτα και τις ηλεκτρικές συσκευές όταν δε χρησιμοποιούνται και αφήνουμε τον ήλιο να μας φωτίσει και να μας ζεστάνει!

🌿 Φροντίδα για την Αυλή του Σχολείου και του Σπιτιού

Σύνθημα: «Μιαν αυλή την έχουμε για να την προσέχουμε…»
Κρατάμε τις αυλές μας καθαρές, φροντίζουμε τα φυτά και σεβόμαστε τους χώρους πρασίνου. Είναι το “πράσινο πρόσωπο” του σχολείου και του σπιτιού μας!

Αφού ολοκληρώσαμε τον οικοκώδικά μας, δημιουργήσαμε μια όμορφη αφίσα που παρουσιάστηκε σε όλους τους μαθητές του σχολείου μετά την πρωινή προσευχή. Αντίγραφα της αφίσας τοποθετήθηκαν σε κάθε τάξη και ορίστηκαν υπεύθυνοι για την υπενθύμιση και εφαρμογή των προτάσεων.

Σκοπός μας είναι αυτές οι οικολογικές συμπεριφορές να γίνουν τρόπος ζωής. Και όχι μόνο για εμάς τους μαθητές – αλλά και για τις οικογένειές μας. Γιατί η αλλαγή ξεκινά από το σπίτι και το σχολείο.

🌍 Χρόνια πολλά, Πλανήτη μας!
Ας γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος με πράξεις αγάπης για τη Γη.
Γιατί το μέλλον της είναι και δικό μας μέλλον.

Τα παιδιά της Β΄τάξης προτείνουν στα παιδιά της Δευτέρας

Οι μαθητες /τριες της Β τάξης συμπλήρωσαν και ζωγράφισαν φυλλάδια
με τη γνώμη τους για κάποιο βιβλίο που δανείστηκαν.Αφού
πλαστικοποιήσαμε τις εργασίες τους,θα τις αφήσουμε στη βιβλιοθήκη του
σχολείου για τη μελλοντική…Δευτέρα.Έτσι κάθε τάξη θα μπορεί να
αφήνει παρακαταθήκη στην επόμενη βοηθώντας τους νεότερους
συμμαθητές/τριες να διαλέξουν τι θα διαβάσουν!

Δημιουργία με ανακυκλώσιμα υλικά: Οι μαθητές της Β΄ και Γ΄ τάξης φτιάχνουν εξωτικά πουλιά στα Παλαιά Σφαγεία

Στο πλαίσιο της υλοποίησης του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων «Σκέφτομαι πριν το πετάξω», οι μαθητές και μαθήτριες της Β΄ και Γ΄ τάξης του σχολείου μας είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν τον Πολιτιστικό Πολυχώρο των Παλαιών Σφαγείων στην Πάτρα.

Η επίσκεψη αυτή πραγματοποιήθηκε με σκοπό τη συμμετοχή των παιδιών στο δημιουργικό Εργαστήριο: «Κατασκευής – διακόσμησης εξωτικών πουλιών», χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα υλικά. Μέσα από αυτή την εμπειρία, οι μαθητές ευαισθητοποιήθηκαν σε θέματα που αφορούν την ανακύκλωση, την επαναχρησιμοποίηση υλικών, αλλά και τη σημασία της καλλιτεχνικής έκφρασης με σεβασμό στο περιβάλλον.

Με πολλή φαντασία, μεράκι και συνεργασία, τα παιδιά κατασκεύασαν μοναδικά έργα τέχνης, μαθαίνοντας στην πράξη πως τίποτα δεν πάει χαμένο, αρκεί να το δούμε αλλιώς!

Η δράση αυτή αποτέλεσε μια μοναδική ευκαιρία για βιωματική μάθηση, ενισχύοντας την οικολογική συνείδηση των μαθητών μας, μέσα από τη χαρά της δημιουργίας.

Μπαρμπα Γιάννη κανατά

Με αφορμή τις κατασκευές σταμνών και λοιπών σκευών από πηλό, που έφτιαξαν με τα χέρια τους οι μαθητές/τριες της β τάξης στα πλαίσια των δεξιοτήτων και με θέμα τα παλιά επαγγέλματα με την κυρία Άννα, εμπνεύστηκαν από τις δημιουργίες τους και έφτιαξαν ένα μικρό κείμενο περιγράφοντας το αντικείμενό τους. Έτσι συνδυάστηκε το μάθημα της μουσικής για το τραγούδι του μπάρμπα -Γιάννη του κανατά  με το κείμενο της γλώσσας για τη νεροσφυρίχτρα, ένα παλιό παιχνίδι που είχε το σχήμα κανατιού. Όταν αυτό το γέμιζες με νερό και σφύριζες από ένα σωληνάκι, λαλούσε, δηλαδή τραγουδούσε. Έτσι δένουν όλα διασκεδαστικά, το τραγούδι, το παιχνίδι, η χαρά της δημιουργίας και η  ικανότητα του να περιγράφεις κάτι που έφτιαξες εσύ ο ίδιος. Και λόγω των ημερών, παραθέτουμε εδώ και τους στίχους του εν λόγω τραγουδιού.

 Καλές Απόκριες!

Μπάρμπα-Γιάννη με τις στάμνες

και με τα σταμνάκια σου να χαρείς τα μάτια σου.

Σαν φορείς ψηλό καπέλο

και παπούτσια λάστιχο μπάρμπα-Γιάννη κανατά.

Πρόσεξε μη σε γελάσει

 καμία όμορφη κυρά μπάρμπα-Γιάννη κανατά.

 Και σου πάρει το γαϊδούρι

και σ’ αφήσει την ουρά, μπάρμπα-Γιάννη κανατά.

 Μπάρμπα-Γιάννη σε λατρεύω θα σε αγαπώ πιστά μπάρμπα-Γιάννη κανατά

“Τα σύνεργα του Απόλλωνα”- Ένα διαδραστικό μουσικό ταξίδι από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Μουσική: Ένα σημαντικό μάθημα

Την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου τα παιδιά παρακολούθησαν μια μοναδική παράσταση που αφορούσε όχι μόνο τα μουσικά όργανα της αρχαιότητας αλλά και τη σημασία της μουσικής στην εκπαίδευση.

Ο κύριος Μιχάλης χρησιμοποιώντας το τραγούδι και την ιστορία μπόρεσε να μας ταξιδέψει στο παρελθόν ενώνοντάς το με το σήμερα. Έδειξε με τον άμεσο τρόπο του ότι οι ανάγκες για χαρά κι επικοινωνία ήταν και είναι παρούσες. Τα παιδιά χρειάζονται τη μουσική για να συνδεθούν με τη φύση και το παιχνίδι. Παρακολούθησαν απλές πρακτικές κατασκευής μουσικών οργάνων, κατανοώντας ότι η φωνή μας είναι ένα μοναδικό όργανο και ότι οι ήχοι είναι μίμηση της φύσης. Φυσικά λόγω της φύσης της η μουσική αποτελεί ένα ευχάριστο μέσο μάθησης τόσο για βασικά μαθήματα όπως είναι η ανάγνωση, απομνημόνευση κι εκμάθηση(τραγουδιών ,ποιημάτων, ιστοριών) όσο και τα μαθηματικά τηρώντας το κράτημα ρυθμού, το μέτρημα και το μοτίβο. Θα έπρεπε λοιπόν να είχε μια πιο αναγνωρισμένη θέση στην ιεράρχηση των σημαντικών μαθημάτων κι όχι να θεωρείται υποδεέστερη και διεκπεραιωτική σαν μάθημα. Μην ξεχνάμε ότι με τον ευχάριστο τρόπο μαθαίνουν καλύτερα τα παιδιά κι όχι με αυστηρούς τύπους και κανόνες αποστήθισης. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν ιδιαίτερα καθώς αντίκρισαν τον κ. Μιχάλη να παίζει μουσική κυριολεκτικά μόνο χτυπώντας με τα δάχτυλα τα μάγουλά του αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι η μουσική βρίσκεται παντού και η φαντασία μας είναι έτοιμη να παίξει και να αυτοσχεδιάσει μαζί της. Εξάλλου τέτοιες παραστάσεις γίνονται συχνά κίνητρο για να αναζητήσουν κάποια παιδιά τα ιδιαίτερα ταλέντα τους. Και επειδή η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα, αποτελεί και μια από τις λιγοστές ευκαιρίες που έχουμε για να επικοινωνούμε και να ειρηνεύουμε.

Από την παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.”Που να σκάσεις Κριστομπίτα, δεν θα πάρεις τη Ροζίτα”

Τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με ένα κλασσικό αριστούργημα του
Φερδερίκο Γκαρθία Λόρκα.Ένα σοβαρό έργο που μιλά για την
υπέρτατη αξία της αγάπης και του ανήκειν σε αντίθεση με την
ανθρώπινη εξουσία και την εύθραυστη κι ευτελή δύναμη του
χρήματος.Μια τόσο διαχρονική ανθρώπινη συνθήκη,όταν δίνεται
στα παιδιά δεν μπορεί παρά να είναι δοσμένη με τρόπο παιγνιώδη
και ανάλαφρο.Και οι ηθοποιοί έπαιξαν με την ψυχή τους για να
φέρουν το παιδικό κοινό κοντά σε ένα τέτοιο δυνατό θέμα.Με
υπέροχες φορεσιές,ευρηματικά σκηνικά και πανέμορφα τραγούδια
άγγιξαν τις καρδιές μικρών και μεγάλων και χάρισαν ένα
ευχάριστο κι εποικοδομητικό μάθημα.Είναι μεγάλη πολυτέλεια να
έχεις τη δυνατότητα στο σχολείο να διαπαιδαγωγείσαι κι εκτός
σχολικού περιβάλλοντος.Και αυτό, γιατί το σχολείο βασικά δεν
είναι ένα πείραμα κεκλεισμένων των θυρών,αλλά αφορά την
κοινωνία και την πραγματική ζωή.Κι όσο κι αν το θέατρο φαίνεται
σαν ψέμα,είναι ένα βιωματικό παιχνίδι προετοιμασίας για το
συναίσθημα και την καλλιέργεια των παιδιών.Ήταν πράγματι
υποδειγματικοί οι μικροί θεατές σε μια αξιόλογη παράσταση.

Στη Στροφυλιά δάσος και Λιμνοθάλασσα

Μια ωραία εμπειρία μας περίμενε στη Στροφυλιά την Πέμπτη 30 Μαΐου. Αφού ενημερωθήκαμε ενδελεχώς για τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής στο κέντρο πληροφόρησης του Λάππα,μεταβήκαμε με το λεωφορείο στο δάσος της Στροφυλιάς. Στο δρόμο είδαμε αγελάδες και πουλιά να πετούν από πάνω μας. Πήραμε το μονοπάτι του δάσους κάνοντας ησυχία για να αφουγκραστούμε τους ήχους του. Δεν σταθήκαμε πολύ τυχεροί ώστε να δούμε πολλά ζώα. Αχνάρια μόνο και φωλιές μπορέσαμε να διακρίνουμε. Πήραμε όμως τη δροσιά και την ησυχία του. Κι απολαύσαμε τις τεράστιες κουκουναριές που σαν ομπρέλες μας χάριζαν την πολύτιμη σκιά τους.

Τέλος πήγαμε στη λιμνοθάλασσα όπου μας περίμεναν τηλεσκόπια και κιάλια. Εκεί μπορέσαμε να δούμε διάφορα πουλιά να ξεκουράζονται και να απολαμβάνουν τη λίμνη. Αγριόπαπιες, αργυροτσικνιάδες, είδη πελεκάνων. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν που κατόρθωσαν να τα πλησιάσουν έστω οπτικά. Και όλοι μας καταλάβαμε πόσο σημαντικό είναι να μην διαταράσσεις την ησυχία των οικοσυστημάτων. Αν ο άνθρωπος στις πόλεις δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό επειδή εκ των πραγμάτων δεν το έχει, το αντιλαμβάνεται πλήρως σε τέτοια μέρη που επικρατούν μόνο φυσικοί ήχοι. Τι καλύτερο μάθημα λοιπόν αποδοχής και ησυχίας υπάρχει από αυτό; Γυρίσαμε πίσω ευχαριστημένοι και γεμάτοι εικόνες στα μάτια.

Από παραμύθι σε παραμύθι

Μετά την θαυμάσια επίσκεψη της συγγραφέα στο σχολείο μας,την επόμενη μέρα, Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου,όλο το σχολείο μεταβήκαμε στο θέατρο Λιθογραφείο για να δούμε μία παράσταση αφήγησης παραμυθιών από τις Σουσουράδες.

Δύο κοπέλες με αγγελικές φωνές,γεμάτες παραστατικότητα και έξυπνες τεχνικές διηγήθηκαν στα παιδιά παραμύθια,για τη φύσ η,τον άνθρωπο,την αγάπη,τα χρώματα κ.α.

Το εντυπωσιακό ήταν ότι τα παιδιά δεν ήταν απλοί παθητικοί δέκτες αλλά συμμετείχαν με πολλούς τρόπους στην εξέλιξη των ιστοριών.Φάνηκαν να ενθουσιάζονται ιδιαίτερα με τα οργανάκια που χρησιμοποιούσαν οι Σουσουράδες για να κάνουν τις αφηγήσεις τους μελωδικές κι ευχάριστες.Στο τέλος τους γνώρισαν και τα ονόματα των οργάνων αυτών που έβγαζαν ήχους βροντής, ή το τύμπανο ,το μπεντίρ.

Στη συνέχεια κατηφορίσαμε στον Ι.Ν.Αγίου Ανδρέα όπου ο πατήρ Ιωάννης μας μίλησε για την ιστορία του και επισκεφτήκαμε και τον παλιό ναό με τις ωραίες τοιχογραφίες.Γεμάτοι εικόνες και όνειρα επιστρέψαμε στο σχολείο με τη φαντασία μας εμπλουτισμένη ακόμα μια φορά.

Βγαλμένη από τα παραμύθια

Στις 7 Φεβρουαρίου 2024 το σχολείο μας είχε γιορτή.Μια γιορτή παραμυθιών.Η καταξιωμένη μας συγγραφέας εδώ και στο εξωτερικό,κ. Σοφία Μαντουβάλου μας επισκέφτηκε.Είχαμε ήδη χτίσει εδώ και τρία χρόνια μια σχέση μαζί της,με συναντήσεις διαδικτυακές,αναγνώσεις βιβλίων της,προβληματισμούς πάνω στο υλικό της κλπ.

Και ήρθε η ώρα να βρεθούμε από κοντά.Η κ. Σοφία σαν αληθινή παραμυθού που είναι,ήταν σαν να βγήκε μέσα από τις σελίδες των παραμυθιών της.Παρέα με το Σοφούλι της,το μαλλιαρό προβατάκι,μίλησε στα παιδιά και τα μάγεψε.Εξήγησε τον ρόλο του παραμυθιού,αναφέρθηκε στη μεγάλη του σημασία και αναγκαιότητα και υποστήριξε ότι το παραμύθι εκτός από παρηγοριά μπορεί να μας δώσει και ευκαιρίες να βελτιωθούμε σαν εαυτοί και κατά συνέπεια να κάνουμε και καλύτερο τον κόσμο μας,όσο κι αν όλοι λένε ότι η τέχνη δεν αλλάζει τον κόσμο.Μας ανακοίνωσε και το περιεχόμενο ενός νέου βιβλίου της στο οποίο αναφέρεται στον πόλεμο.Και εδώ χαρακτήρισε τον πόλεμο ως το πιο ανόητο πράγμα που κάνει ο άνθρωπος,σημαντικό να ακούγεται αυτό στις μέρες μας ,αλλά και κάθε εποχή.

Απλή,ταπεινή,προσιτή και παραμυθού,μας κέρδισε όλους μικρούς και μεγάλους.Γι αυτό η χαρά του σχολείου μας ήταν μεγάλη.Τίμησε και τιμήθηκε από μια προσωπικότητα της σκέψης και της φαντασίας.Δώρο στα παιδιά έτσι κι αλλιώς,τα παραμύθια της,αλλά και σε μας τους εκπαιδευτικούς,κάτι μας δίδαξε η παρουσία της.Για ένα χαρακτηριστικό που πρέπει να μην ξεχνάμε.Να διδάσκουμε τη φαντασία,όσο μπορούμε.

Σε εμάς λοιπόν δόθηκε η ευκαιρία να ανταποδώσουμε το δώρο της φιλίας και της αποδοχής της παρουσιάζοντάς της τον καλύτερο εαυτό μας με ποιήματα,σκετς που αφορούσαν τη συνέχιση ενός βιβλίου της,ζωγραφιές και τραγούδια,το ένα απ’αυτά μάλιστα φτιαγμένο ειδικά από ένα της παραμύθι,ακούστηκε ζωντανά με ούτι από συνάδελφό μας.Πολλά από αυτά τα κάναμε βιβλιαράκια και της τα χαρίσαμε.Τα παιδιά εργάστηκαν όλον αυτόν τον καιρό με πολλή χαρά.Κι εκείνη αναφέρθηκε στο πόσο σπουδαίο είναι που παίρνουμε τις ιδέες της ,τις διαπραγματευόμαστε και τις κάνουμε με τη φαντασία μας καινούριες ιδέες.Αυτός δεν είναι ο ρόλος του παραμυθιού;Όταν έχει κάτι να πει,μας ανοίγει έναν γόνιμο διάλογο.Και ήταν πολύ χαρούμενη γι αυτό.Και εμείς μεγάλοι και παδιά,πολύ χαρούμενοι επίσης.

Ιστορίες του παππού Αριστοφάνη

Την Τετάρτη, 20/12/23 όλο το σχολείο μεταβήκαμε στο RoyalTheatre για να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Οι ιστορίες του παππού Αριστοφάνη». Είναι πραγματικά ωραία η αίσθηση πως χιλιάδες χρόνια μετά τη συγγραφή αυτών των ιστοριών έχουμε το προνόμιο ,εμείς και τα παιδιά μας, να απολαμβάνουμε ακόμα αυτές τις παμπάλαιες ιστορίες που όμως ταυτόχρονα είναι και τόσο σημερινές και επίκαιρες. Πρόκειται για τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, «Ειρήνη»,«Αχαρνής» και «Πλούτος». Οι ηθοποιοί ήταν εκφραστικοί και αεικίνητοι, τα τραγούδια πρωτότυπα και καλοτραγουδισμένα και τα νοήματα φανερά και διανθισμένα με χιούμορ κι ευρηματικότητα. Χορός, τραγούδι, σκηνικά, συνέθεσαν μια ονειρεμένη παράσταση που χάρηκαν τα παιδιά παρά τη μεγάλη της διάρκεια. Η παράσταση έθεσε με απλότητα τα ερωτήματα για τον εύκολο πλουτισμό και την αξία της ειρήνης, σε αντίθεση με το μόχθο και τον όλεθρο του πολέμου. Με υπέροχες ερμηνείες και καταιγιστική δράση πέρασε μπρος στα μάτια μας ο μαγικός κόσμος του αξεπέραστου κωμωδιογράφου όλων των εποχών. Οι καιροί φαντάζουν ίδιοι κι έτσι αυτά που χρειάζονται οι νέες γενιές είναι τα ξεκάθαρα νοήματα των ανθρώπινων καταστάσεων, ώστε κάποια μέρα να απολαύσει η ανθρωπότητα τα αγαθά του πολιτισμού, του ανθρωπισμού και της υπευθυνότητας.