Συντάκτης: Δημήτριος Τούλιος

10η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού “Η κίνηση δίνει ζωή”

    Επίσκεψη στον Ν.Ο.Π. Επαφή με  αθλήματα της θάλασσας.

20230928145317662_page-0001-scaled.jpg

Στα πλαίσια της αθλητικής ημέρας, την Παρασκευή,  στις  29/9/2023,  επισκεφτήκαμε τις εγκαταστάσεις του Ν.Ο.Π. που βρίσκονται στο Νότιο πάρκο της Πάτρας.

Τα παιδιά, αφού απόλαυσαν το κολατσιό τους στη φιλόξενη τραπεζαρία με θέα το γήπεδο του πόλο, παρακολούθησαν τις κολυμβήτριες σε διάφορα στυλ κολύμβησης παρατηρώντας από πολύ κοντά τις κινήσεις τους. Έδειχναν ενθουσιασμένα να βλέπουν έναν άνθρωπο να χάνεται κάτω από το νερό στην άκρη της πισίνας και να εμφανίζεται λίγο μετά στην άλλη άκρη! Ενημερώθηκαν από εθελοντή του Ε.Ε. Σταυρού για διάφορα θέματα σχετικά με την ασφάλεια και την πρόληψη στη θάλασσα.

Δοκίμασαν με αθλητές τις τεχνικές της ιστιοσανίδας και της κωπηλασίας καθώς στο γυμναστήριο του συλλόγου έκαναν άσκηση όμοια με αυτήν όταν τραβάς κουπί στην δίκοπο λέμβο. Κατάλαβαν φυσικά τις δυσκολίες που έχουν τα αθλήματα της θάλασσας, λίγο παραπάνω από εκείνα της ξηράς αφού χρειάζεται να αντιμετωπίσεις απρόοπτα καιρικά φαινόμενα και βέβαια την αντίσταση του νερού.

Τέλος επισκέφτηκαν τη σάλα με τις προθήκες όπου εκθέτονται τα δεκάδες τρόπαια που έχει κερδίσει ο σύλλογος από το μακρινό 1929 !

Κατόπιν έκανα μια μικρή ανάπαυλα μέσα στο σκιερό πάρκο και μετά επιβιβαστήκαμε για το δρομολόγιο της επιστροφής.

Πολλά παιδιά εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να ασχοληθούν με την κολύμβηση, πράγμα πολύ ενθαρρυντικό για όλους, μια και η χώρα μας εκτός από βουνά περιτριγυρίζεται από θάλασσα και οφείλουμε να περάσουμε την νοοτροπία της αγάπης για το υγρό στοιχείο. Είναι απαραίτητη η εξοικείωση με το νερό τόσο για την υγεία μας, όσο και για την ευεξία μας.

Αξίζει να δοκιμάσουν!

Το νερό είναι μέσα μας άλλωστε αλλά κι αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι από την έκταση της πατρίδα μας.

Γιορτή Λήξης

                                    Σπορά αγάπης

Το σχολείο μας τα τελευταία χρόνια έχει καθιερώσει γιορτές που να έχουν θεματική.Φέτος ήταν η έννοια της προσφοράς,της αγάπης,χωρίς αναζήτηση ανταλλάγματος.Στο πλαίσιο αυτό διαλέχτηκαν τραγούδια που υμνούν την αγάπη,διαχρονικά και με χιούμορ.Κάθε τραγούδι όταν είναι καλό υμνεί την προσφορά.Τα παιδιά τραγούδησαν με κέφι καλοκαιρινό τα λόγια της αγάπης και μοίρασαν δροσιά και ζωντάνια τους καλεσμένους.Κάθε τραγούδι είχε σαν προπομπό κι από ένα υπέροχο σκετσάκι με κουκλοθέτρο από κούκλες που είχαν φτιάξει τα ίδια υπό την καθογήγηση τηε κας Λάγιου Αναστασίας.

Τα παιδιά είναι ένα παράδειγμα τέτοιας ανυπόκριτης αγάπης.Δίνουν χωρίς να το ξέρουν την αισιοδοξία τους και την ομορφιά της καρδιάς τους χωρίς να ζητούν το αντίτιμό τους. Γι αυτό λοιπόν τι πιο ταιριαστό να τραγουδάνε το περιβόητο «Εγώ θα σ’αγαπώ και μη σε νοιάζει».

Η γιορτή έκλεισε με συγκινητικά βίντεο από τη σχολική ζωή των αποφοιτούντων μαθητών της ΣΤ,όπως συνηθίζεται και με κεράσματα που είχαν ετοιμάσει όπως πάντα με δοτικότητα τα μέλη του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων.Καλό καλοκαίρι!

Μεσολόγγι: πολιτεία των ηρώων και του αλατιού

Η ημερήσια εκδρομή μας στο Μεσολόγγι ήταν μια εξόρμηση στην ιστορία και τον πολιτισμό του. Το Μεσολόγγι είναι μια πόλη σημείο αναφοράς για την επανάσταση του ’21 και ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος για την οικονομία της Ελλάδας αφού εκεί βγαίνει το μεγαλύτερο κομμάτι παραγωγής αλατιού στη χώρα μας.

Αυτά τα χώματα ανακηρύχθηκαν ιερά, και αποκαλούνται ως Ιερά Πόλις λόγω της αυτοθυσίας των αγωνιστών κατά την έξοδο του Μεσολογγίου/Ο ξεναγός στον κήπο των ηρώων μας πληροφόρησε ότι δύο μόνο πόλεις έχουν αυτήν την τιμή, δηλαδή να αποκαλούνται ιερές: Το Μεσολόγγι και το Άλαμο των Ηνωμένων Πολιτειών. Βρεθήκαμε λοιπόν στον κήπο όπου οι ήρωες έδωσαν τη ζωή τους και στη μνήμη τους φτιάχτηκαν τύμβοι, ηρώα και τάφοι. Ένα μνημείο μοναδικό στην Ελλάδα, ένα μάθημα ιστορίας και πατριδογνωσίας που συγκλονίζει και διδάσκει αυτογνωσία, φιλοπατρία και αλληλεγγύη. Ειδικά τα μνημεία που αναφέρονται σε φιλέλληνες είναι εκείνα που σε κάνουν να θαυμάζεις και να απορείς πώς βρέθηκαν τόσοι άνθρωποι εκτός δουλείας που προσέτρεξαν να βοηθήσουν στο ελληνικό ζήτημα.

Κατά τα άλλα ο κήπος είναι μια όαση δροσιάς, κατάφυτος όπου τα παιδιά απόλαυσαν ξεκούραση και φαγητό στις φιλόξενες σκιερές γωνιές του.

Κατόπιν κατευθυνθήκαμε στην Τουρλίδα σε ένα τοπίο μοναδικό με τη λεπτή λωρίδα γης ανάμεσα στα νερά της λιμνοθάλασσας και επισκεφθήκαμε το επίσης μοναδικό στην Ελλάδα μουσείο άλατος. Σε αυτό πληροφορηθήκαμε τα πάντα για το αλάτι από την πρώτη του εμφάνιση ως τις μέρες μας. Με υπέροχες φωτογραφίες και πολλά αντικείμενα που σχετίζονται με το αλάτι και την ιστορία του διαβήκαμε τα δωμάτιο του μουσείου γεμάτοι θαυμασμό. Εκεί που μείναμε όμως στήλες άλατος ήταν στο δωμάτιο που εκτίθονταν πολλά αντικείμενα και προϊόντα που περιέχουν αλάτι. Πρόκειται για 14000 διαφορετικές χρήσεις του! Απίστευτο. Όχι τυχαία, λοιπόν το θεωρούσαν και είναι λευκός θησαυρός.

Η εκδρομή μας έκλεισε με φαγητό και αναψυχή στην παραλία. Τα παιδιά κατευχαριστημένα ολοκλήρωσαν μια γεμάτη μέρα τραγουδώντας στην επιστροφή, πλούσια σε εμπειρίες και όμορφα όνειρα, ελπίζουμε.

Ημέρα Περιβάλλοντος

Μαζί για το δάσος(Ζω καλά; Ζεις καλύτερα!)

Το δάσος μιλάει; Φυσικά. Και τι μας λέει; Ακούμε τα λόγια του ανέμου να λένε «δροσιά», το τραγούδι των πουλιών να μας ξυπνά, το θρόισμα των φύλλων να μας νανουρίζει. Τα δώρα του μας απασχόλησαν τον τελευταίο καιρό. Είναι τόσα πολλά, αμέτρητα θα λέγαμε. Μας έβαλαν σε διαδικασία να υπολογίσουμε πόσα πολλά παίρνουμε από αυτό και πόσα ελάχιστα, αλλά απαραίτητα πρέπει να του δίνουμε.

Η επίσκεψη στον Προφήτη Ηλία για μελέτη από κοντά, τα βιβλία που μας δώρισαν κι αφορούν το δάσος και τη ζωή τους, οι σελιδοδείκτες που φτιάξαμε, η παρουσίαση της αφίσας, τα παιχνίδια που παίξαμε, οι εθελοντές πυροσβέστες που μας είπαν τόσα πράγματα, είναι μερικά μόνο πράγματα που σκεφτήκαμε σαν ανταπόδοση στην ζωή που μας παρέχει.

Αφού λοιπόν κατανοήσαμε πόσο απαραίτητη είναι η διατήρηση της ζωής του δάσους, σκεφτήκαμε ένα σύνθημα που μοιάζει σαν να το ζητάει το ίδιο το δάσος: «Ζω καλά; Ζεις καλύτερα!». Αυτή είναι μια απλή αλήθεια. Το δάσος, το δέντρο ,το φυτό δεν είναι απλά διακοσμητικά στοιχεία και συμπληρώματα του τοπίου που ότι ώρα θέλουμε τα σβήνουμε. Είναι κομμάτι μας, τμήμα της ζωής μας. Οι πνεύμονές μας επικοινωνούν μαζί τους σαν μέσα από αόρατους σωλήνες και ρουφάνε το οξυγόνο τους που τόσο απαραίτητο είναι για την αναπνοή μας.

Άρα λοιπόν αποδεχόμαστε το δάσος όπως αποδεχόμαστε τους φίλους μας, το διατηρούμε ζωντανό σαν κομμάτι του οργανισμού μας, γιατί είναι.

Ας ζήσει λοιπόν αυτό καλά και εμείς καλύτερα.Και αυτό δεν είναι παραμύθια, παρά η αλήθεια.

Ο κάπρος του Ερύμανθου

Σύμβολο της οργής της θεάς των δασών Άρτεμης για εκείνους που τα καταστρέφουν. Ο Ηρακλής ως αλληγορία της προσπάθειας των ανθρώπων να ελέγξουν την ορμή των χειμάρρων με έργα υδραυλικής (Ερύμανθος, Βιστονίδα, Κωπαΐδα, Τέμπη, Λέρνη, Καλυδωνία, Στυμφαλία, κ.τ.λ). Ο Ερυμάνθ(ε)ιος Κάπρος είναι ο ποταμός Ερύμανθος που, όταν κατεβάζει και ξεχειλίζει,πλημμυρίζει και καταστρέφει τα πάντα στο διάβα του . Ο «Ηρακλής-πολίτης» όμως, φτιάχνοντας έργα (δέση), τον μετατρέπει σε ήρεμο βοηθό του ανθρώπου στον αγώνα του για άρδευση και ύδρευση.

(Από τον τοίχο του σχολείου μας (Δ. Σ. Χαλανδρίτσας)η σκηνή της αέναης προσπάθειας αιχμαλώτισης του κάπρου,επιτυχής στην περίπτωση του Ηρακλέους.Ευαισθητοποίηση για τα δάση, με  ζωγράφους τα παιδιά.)

Το βιβλίο σε πρώτο πλάνο

Την Παρασκευή, 5 Μαΐου 2023 είχαμε την ευκαιρία να δεχτούμε την επίσκεψη μιας διακεκριμένης συγγραφέως που είναι και συντοπίτισσά μας, της κας Άννας Δενδρινού, Στα πλαίσια της γιορτής του παιδικού βιβλίου η κα Δενδρινού, απλή και προσιτή, συνομίλησε με όλες τις τάξεις και βρήκε την ευκαιρία να αφηγηθεί με τον δικό της τρόπο τρία παραμύθια της: «Ο Σήφης και ο Φίφης δυο αχώριστοι φίλοι, Το φιλαράκι μου, Το γράμμα της λευκής πουλάδας».  Τα παιδιά εξέφρασαν απορίες, εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους για τον τρόπο που γράφονται οι ιστορίες και συμμετείχαν ενεργά στη δραστηριότητα της αφήγησης. Το βιβλίο και τα οφέλη του αποτελούν προτεραιότητα του σχολείου μας και όσο περισσότερο ερχόμαστε σε επαφή με τους συντελεστές του τόσο καλύτερα για τα παιδιά. Το βιβλίο σε πρώτο πλάνο λοιπόν για μία ακόμα φορά κι έπεται και συνέχεια.

Ευχαριστούμε την κα Δενδρινού για την ανταπόκρισή της και συνεχίζουμε τη στήριξή μας στην προσπάθεια διάδοσης της φιλαναγνωσίας. Για έναν κόσμο καλύτερο και σοφότερο!

Γι’ αυτά πολεμήσαμε

Φέτος,202 χρόνια μετά την Επανάσταση, αποφασίσαμε να δώσουμε έμφαση στη μνήμη, την ιστορική μνήμη που συνδέεται άμεσα με την ταυτότητά μας. Και εκτός από τα γραπτά μνημεία σημαντικό μερίδιο στην ιστορία και στη δόξα μας έχουν τα δημιουργήματα των χεριών, τα αγάλματα και τα κάθε λογής κτήρια. Φυσικά όταν μιλάμε για το 1821 ο νους μας πάει στα Ελγίνεια μάρμαρα τα οποία συνδέουν το κλασικό παρελθόν με την νεότερη αλλά και την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας. Η οποία σκλαβώθηκε, πάλεψε κι λευτερώθηκε. Και παρ’ όλα αυτά τα αρχαία της κομμάτια ζουν μια νέα «σκλαβιά» την στιγμή ακριβώς που η πατρίδα μας άρχιζε να ανεξαρτητοποιείται με τους αγώνες της. Έτσι λοιπόν με κόστος το αίμα και τον κόπο των αγωνιστών καταφέραμε να ελευθερωθούμε αλλά στο τίμημα που πληρώσαμε συμπεριλαμβάνεται και η απώλεια σημαντικών μνημείων, αυτών ακριβώς που μαρτυρούν ποιοι είμαστε και από που ερχόμαστε. Όταν λοιπόν κλέβεις τη μνήμη ενός λαού, τι άλλο κάνεις από το να διαγράφεις την ιστορία του και την ταυτότητά του; Το ίδιο συμβαίνει και με τη γλώσσα. Όταν χάνεις σιγά σιγά τη γλώσσα σου τότε χάνεις και τη σκέψη σου και τι σου μένει; Έτσι λοιπόν ως σχολείο που τιμάει την ιστορία, τους αγώνες, τον πολιτισμό, τα ήθη και τη γλώσσα, θεωρήσαμε σωστό να θυμηθούμε τα αγάλματα που λείπουν, που τόσο βίαια αποσπάστηκαν από το φυσικό τους τοπίο. Η μνήμη λοιπόν όταν γιορτάζει απαιτεί να έχει κοντά της και τα αποδεικτικά της στοιχεία, αυτά τα παμπάλαια που πρέπει να μείνουν ζωντανά και να μην κινδυνέψουν να χαθούν στο μύθο. Τα παιδιά λοιπόν με τον ιδιαίτερο τρόπο τους, τα σκετς τους και τα τραγούδια τους, «ζήτησαν» πίσω τα απτά στολίδια της χώρας μας. Με ειρήνη ,με πειθώ και πάνω απ’ όλα με επιχειρήματα, μπορεί κάποια μέρα να φέρουν και τα θαύματα. Γιορτές λοιπόν, με χαρά, ειρήνη μα και δικαιοσύνη. Γι’ αυτά πολεμήσαμε, γι’ αυτά ακόμα μιλάμε.

Αρλεκίνος: Μια ιστορία για το θρίαμβο της φαντασίας

Μια έκπληξη διαφορετική περίμενε τα παιδιά την Παρασκευή 24/2/2023 στο σχολείο μας. Δεν κάναμε πάρτυ, δεν πετάξαμε κομφετί. Τούτη τη φορά πρωτοτυπήσαμε. Εν των ενόντων πάντα, βασιζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις, σχεδιάσαμε και ζωγραφίσαμε σε φυσικό μέγεθος λογής-λογής αρλεκίνους για κάθε τάξη και μαζευτήκαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων όπου μέσα σε χαλαρή ατμόσφαιρα τα παιδιά απόλαυσαν ζωντανά την αφήγηση του «Αρλεκίνου» της Ζωρζ Σαρρή από την εξαίρετη συνάδελφο κα. Διονυσία Καραμπουρνιώτη, ενώ γύρω-γύρω είχαμε αναρτήσει τους αρλεκίνους μας. Με γλαφυρό και παραστατικό τρόπο, συνοδεία μπαγλαμά που έπαιζε η ίδια, η Κα. Διονυσία αφηγήθηκε το υπέροχο κείμενο της Σαρρή, δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία να ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους, για να κάνουν αμέσως μετά ζωγραφιές με βάση τα όσα άκουσαν. Και πράγματι λειτούργησε πολύ καλά αυτό, αφού οι δημιουργίες των παιδιών υπήρξαν ικανοποιητικές και πολύ ευρηματικές.

Την ίδια εβδομάδα οι μαθητές/τριες της Α και Στ δημοτικού ασχολήθηκαν με τη δημιουργία μασκών. Οι της ΣΤ, μάλιστα αφού παρακολούθησαν τον τρόπο κατασκευής μάσκας φτιαγμένης επάνω σε πρόσωπο, κατάφεραν να κάνουν τις δικές τους προσωπικές μάσκες και να ανακαλύψουν την ομορφιά της δημιουργικότητας. Μια δραστηριότητα που τα έφερε κοντά πολύ κοντά στις χαρές της πλαστικής τέχνης και της ικανοποίησης που αυτή προσφέρει. Καλές Απόκριες, καλή Σαρακοστή!

Ένα κομμάτι ο καθένας κι έτοιμη η βασιλόπιτα

Στις 30 Ιανουαρίου ανήμερα των Τριών Ιεραρχών, που είναι σχολική εορτή, επιλέξαμε  να  κόψουμε τις πίτες μας. Ευγενική χορηγία  των μητέρων κάθε τάξης. Το πρωί της ίδιας μέρας εκκλησιαστήκαμε στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, τιμήσαμε τους Προστάτες των Γραμμάτων με την εκφώνηση Πανηγυρικού και αρτοκλασίας. Σε όλα τα τυχερά παιδιά που τους έπεσε το φλουρί δόθηκαν βιβλία. Δώρο απαραίτητο στις μέρες μας γιατί είναι υποτιμημένο. Μπορεί να φταίνε οι οθόνες, μπορεί να ευθύνεται η ταχύτητα με την οποία ζούμε, ένα βιβλίο όμως πάντα θα μας επαναφέρει σε πιο ανθρώπινους ρυθμούς. Τα παιδιά χρειάζονται το ανέμελο διάβασμα που τους προσφέρει η λογοτεχνία.Οι μαθητές της Δ και της ΣΤ είπαν τα κάλαντα και οι ιερείς ευλόγησαν την πίτα. Σημαντικά τα λόγια του πατρός Δημητρίου ιδίως όταν αναφέρθηκε στην ατομικότητα και τη συλλογικότητα με το απλό παράδειγμα της βασιλόπιτας:

Είμαστε σαν τα κομμάτια της. Ο καθένας ξεχωριστός, αλλά όλοι μαζί αποτελούμε το σύνολο της πίτας.

Και το έθιμο αυτό του Αγίου Βασιλείου έρχεται να μας θυμίσει ένα χρέος που έχουμε. Τη συμμετοχή μας στην ανάγκη του πάσχοντος διπλανού. Τη δοτικότητά μας σε εκείνους που έχουν ανάγκη. Και έγινε πράξη αυτό στο σχολείο μας. Όλα τα παιδιά ανταποκρίθηκαν στη συγκέντρωση τροφίμων και παντός είδους χρήσιμων ειδών που προσφέρθηκαν στους εκπροσώπους της «Κιβωτού της αγάπης». Έμπρακτα λοιπόν όλοι μας λάβαμε το κομμάτι που μας αναλογούσε. Για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι ότι κάναμε το καθήκον μας. Και συνεχίζουμε, γιατί το θέλουμε, δεν μας επιβάλλεται. Εθελοντισμός λέγεται και μας αναπαύει την ψυχή.

Σήμερα έχει πανεπιστήμιο

Έχουμε γίνει πια συχνοί επισκέπτες στο Μ.Ε.Τ. του πανεπιστημίου της πόλης μας. Εκμεταλλευόμενοι και την σχετικά κοντινή απόσταση που έχουμε με το πολύτιμο αυτό ίδρυμα, «πεταγόμαστε» συχνά-πυκνά για να πάρουμε συμβουλές, να μάθουμε, να παίξουμε, ν’ ανοίξουμε τους ορίζοντες. Το σχολείο μας λοιπόν έχει καθιερώσει κάθε χρόνο αυτές τις επισκέψεις και οι μικροί μας μαθητές έχουν την ευκαιρία να πάρουν τα οφέλη και να δουν από κοντά  τους θησαυρούς που κρύβει το μουσείο αυτό. Σήμερα σειρά είχαν η Α, η Ε και η ΣΤ τάξη. Κάθισαν στο αμφιθέατρο σαν νέοι φοιτητές και με τη βοήθεια του εξαιρετικού επιστημονικού προσωπικού ενημερώθηκαν για τους κινδύνους του διαδικτύου. Συμμετείχαν με την κριτική τους σκέψη σε συζήτηση και αναζήτησαν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της χρήσης του. Τέλος χάρηκαν την απλωσιά του όμορφου πάρκου της φιλίας παίζοντας με ανεμελιά και προσθέτοντας άλλη μια ωραία μνήμη για τα παιδικά τους χρόνια.