Στο πλαίσιο του εργαστηρίου δεξιοτήτων με τίτλο: «Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ – Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη» και θέμα: “Ο εθελοντισμός ως πηγή γνώσης” ασχοληθήκαμε με την Ε’ τάξη με το βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου, “Τα ψηλά βουνά“. Το βιβλίο, το οποίο πριν έναν αιώνα εισήγαγε φρέσκο αέρα στην εκπαίδευση ως αναγνωστικό της Γ’ Δημοτικού, προκάλεσε αντιδράσεις. Η αυτονομία των μικρών μαθητών και η οργάνωσή τους σε μια μικρή κοινωνία, σε συνδυασμό με το φυσικό περιβάλλον όπου διαδραματίζεται η πλοκή, μας έδωσαν τη δυνατότητα να συζητήσουμε για την αξία της φύσης και τον τρόπο με τον οποίο μας διδάσκει. Στο εργαστήριο, εξετάσαμε τα κεφάλαια του βιβλίου που αναφέρονται στους κινδύνους που αντιμετωπίζει το δάσος και στην πρωτοβουλία που αναλαμβάνουν τα παιδιά για τη φύλαξη και προστασία του. Χρησιμοποιήσαμε θεατρικές τεχνικές (παντομίμα, αυτοσχεδιασμό, δυναμικές εικόνες) και εξερευνήσαμε τις σχέσεις, τα κίνητρα και τις πιθανές λύσεις. Αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε το έργο μας σε όλο το υπόλοιπο σχολείο. Γι’ αυτό τον σκοπό, οργανώσαμε μια ολοκληρωμένη παρουσίαση της εργασίας μας, κάνοντας μερικές μικρές προσαρμογές που θεωρήσαμε χρήσιμες για την παρουσίαση.
Ο στόχος ήταν διπλός. Αφενός, να κατανοήσουμε και να αναδείξουμε τη σημασία της φύσης -και πιο συγκεκριμένα του δάσους- και αφετέρου, να απολαύσουμε την ανάγνωση ενός από τα πιο σημαντικά ελληνικά βιβλία του 20ού αιώνα και να ενθαρρύνουμε τους θεατές μας να το διαβάσουν.